ဘဝဆိုတာေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း
ေပ်ာ္စရာ
မႏၱေလးမွာ ရႊာလိုက္တဲ့ မိုး။ မိုးရႊာေတာ့
ျမိဳ႕ျပမွာဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ ထုံးစံတိုင္းဆို အလုပ္မရွိ လက္ဖက္ရည္ဆိုထိုင္ ေလပန္းရုံသာ။မိုးက
ေစြေတာ့ ဘယ္မွမသြားခ်င္သလို ဘာမွလည္းမလုပ္ခ်င္။ ရႊာမွာဆိုရင္ေတာ့ အနည္းဆုံးေတာ့ ငွက္ကေလးေတြရဲ႕အသံေတြ
ၾကားရသည္။ဆရာၾကီးမင္းသုဝဏ္ရဲ႕ ကဗ်ာလို…………
ငွက္ကေလးက စိုးစီစုိးစီ
ဝင္ေပါက္မွာ ျမည္။
ေတးဆိုမပ်က္တဲ့ မိုးေစြငုက္က။
သူလုပ္ရမည့္ အလုပ္ကို လုပ္ေနတယ္။ ေဝေဝဝါးဝါး အျခားမေတြး။ ေတးဆိုရင္း ႏုပဴိေနသည္။ ကြ်န္ေတာ့္မွာေတာ့
ေတးမဆိုႏုိင္။ ပ်င္းရိျခင္းေရာဂါထေနသည္။ ပ်င္းရင္ အခါတိုင္းလို ရုင္ရွင္ၾကည့္ရုံသာ။
အနီးနာ စာအုပ္စားပြဲေပၚက စီဒီ တစ္ခ်ပ္ ကြန္ပဴတာထဲ ထိုးလိုက္သည္။ Terminal (Life is
waiting) တြန္ဟန္႕ ၾကီး။ ေလယာဥ္ကြင္းထဲမွာ ရည္မွန္းခ်က္၊ရည္ရႊယ္ခ်က္ တစ္ခု အတြက္ အခက္အခဲေတြကိုျဖတ္ေက်ာ္ရင္း
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္။ Life is waiting !။ တြန္႕ဟန္ၾကီး ကို ၾကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္မွာ
ေပ်ာ္တာလိုလို၊ အားတတ္တာလိုလို။ ျပဳံးရင္း၊ ေပ်ာ္ရင္း။ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ထေအာ္ျပစ္လိုက္သည္။
သံမဏီ လိပ္ျပာထဲ က လင္းလင္းရဲ႕သီခ်င္း-ဖြင့္နားေထာင္ရင္း
ေအာ္ပစ္လိုက္တယ္။
***တစ္ေယာက္ထဲ မေမးဘူးတဲ့ ေမးခြန္မ်ား ေတြးေတာျပီး အိပ္မက္
***တစ္ေယက္ထဲ မေျပာဘူးတဲ့ စကားလုံးမ်ား
သုံးႏူန္းရင္း အိပ္မက္
***ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ပါ ဘဝဆိုတာ အိပ္မက္
***ေလွကေလးတစ္စီး စီးျပီးအေဝးသို႕
ခရီဆက္မယ္
***ငါဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုေတာ့ ေတြ႕ထားတယ္
***ေရ……..ငါရယ္(ရီ)စရာေတြနဲ႕ ေနာက္ေန႕
အသက္ရွင္မယ္။
